SEKTÖREL

www.tarimpaydaslari.org

Beslenme ve buna bağlı değer yaratma ihtiyaçlarının karşılanmasındaki zincirleme ilişkiler

TPA Gerekçe ve Amaç

Tarımsal üretim, gıda sanayii, tedarikçi sektörler, ilgili kamu kurumları, meslek örgütleri,gönüllü kuruluşlar, üniversite-ler ve nihayet milyonlarca tüketici, birbirine bağlı uzun bir zincirin parçaları-dırlar ve her biri bir diğerinin çıktısını girdi olarak kullanmaktadır.
Birbirine bu kadar bağımlı olan bu dev sektörün kurum ve sivil toplum temsilcilerinin arasındaki mevcut ilişkiler düzeyi ile birikmiş sorunların çözümü ve aşırı parçalanmış süreçlerin yol açtığı etki ve verim kaybının telafisi mümkün değildir. Kamu tarafında yetki ağırlıklı olarak Tarım ve Köyişleri Bakanlığı'nda gözükmesine rağmen; yetkiler Sanayi Bakanlığı, Hazine ve Dış Ticaret Müsteşarlıkları ile Devlet Planlama Teşkilatı gibi farklı kamu kuruluşları arasında, hatta Başbakanlığa bağlı kuruluşlar ile Devlet Bakanlıklarına bağlı kuruluşlar arasında dağılmış, bir bütün olarak korunması gereken süreçler parçalanmıştır.
Bu süreçler içinde en etkili rolde bulunması gereken akademik kuruluşlar, ne yetişen öğrenciler ve ne de tarım ile ilgili alanlarda yapılması gereken araştırmalar açısından tatminkârdır. Ayrıca bu kurumların da süreçler içinde yerleri hemen hemen yoktur.
Sistem içinde çeşitli sorunlara çözümler üretmek üzere kısmi örgütlenmeler gerçekleştirilmiş ve zaman zaman başarılı sonuçlar alabilmişlerdir. Ulusal Tarım Platformu, Ulusal Gıda Platformu ve çeşitli sektör dernekleri bu başarılı oluşumlara örnektirler. Ancak bugün içinde olduğumuz durum birkaç paydaşın bir araya gelerek çözebileceği bir sınırı aşmıştır.
Bugün tarım ile ilgili karar alma süreçleri çeşitli mesleki örgütlerin kısmi katkılarıyla, ilgili bakanlıklarda yürütülmektedir. Örneğin yağlı tohumları ilgilendiren bir sorunun çözümünde konunun paydaşları farklı zamanlarda kamu temsilcileri ile görüşüp kendi haklılıkları konusunda kamuyu etkileyerek paydaş grupları lehine kararlar alınması için lobi yapmaktadırlar. Her grup ile ayrı ayrı görüşen kamu temsilcileri, kimi zaman üreticileri, kimi zaman sanayicileri, bazen de hiçbir paydaşı memnun etmeyen kararlara imza atmak zorunda kalmaktadırlar. Ama sonuçta daima kaybeden toplumun uzun vadeli çıkarları olmaktadır.
Bugüne kadar durumu düzeltmek için sayısız girişim yapılmışsa da, yapılamayan, tüm önemli paydaşları kapsayan bir tarım paydaşları koordinasyon ve iletişim çatısının oluşturulmasıdır. Türk tarım paydaşlarının en kalabalık olarak bir araya geldikleri ortam, 1997 yılında yapılan 1. Tarım Şûrasıdır. Ancak, Şûra kararları arasında da tüm tarım paydaş temsilcilerinden oluşan bir Ağ Organizasyonu kararı çıkmamıştır.

Bugüne kadar izlediğimiz yöntemlerle kalıcı bir çözüm üretemediğimiz ortadadır. İlgili bakanlar düzeyinde bir Tarım Üst Kurulu'nun kurulmuş olması önemli bir kazanımdır. Ancak, oluşturulması gereken ağ yalnız ilgili kamu kuruluşlarını değil, ondan daha önemli olarak tarım ve ilgili alanlardaki diğer aktörleri bir araya getirmek durumundadır ve bu da zaten bizzat o paydaşlarca yerine getirilmesi gereken bir sorumluluktur.
Geleneksel olarak tüm sorumluluklarını devlete yükleyerek sadece talepte bulunma konumunu koruyan toplumumuz artık her şeyin devletten beklenmemesi gerektiği gerçeğini görmektedir. Tarım Paydaşları Ağı bunun bir sonucudur. Artık Paydaşlar gerekli örgütlenmeyi devletten beklemeyecek, aksine, yaptığı örgütlenmeye devlet kurumlarını davet edecektir.
Günümüzde kişiler ve kurumlar arası iletişim ve etkileşim, bilişim teknolojilerinin gelişmesi sonucu çok hızlı boyutlar kazanmıştır. Gelişmiş ülkelerle olan gelişmişlik farkımızın ortadan kaldırılması için bilişim teknolojilerinden azami ölçüde faydalanabileceğimiz bu ağ artık oluşturulmalıdır. Tarım paydaşları ağı bu ağın kurulması için çalışmaktadır.

Kendinizi Mail listemize ekleyin sitemiz ve sektörle ilgili gelişmelerden sizide haberdar edelim.

>> TPA Gerekçe ve amaç

>> Dondurulmuş gıda sanayi

>> Çukurova'da şeftali yetiştiriciliği

 
ANA SAYFAYA DÖN